De Profeet

Je hoort mensen vaak praten over de liefde. Kunt u daar iets over vertellen?’
‘Wat een mooie binnenkomer,’ antwoordde Almustafa. ‘Want is het niet de liefde waar het leven in wezen om draait?’

Khalil Gibrans klassieke meesterwerk ‘The Prophet’ verscheen in 1923 en werd een wereldwijde bestseller.

Honderd jaar na verschijning van dit boek heb ik de levenslessen van Gibran voor een jonger lezerspubliek toegankelijk gemaakt.
Almustafa, een wijze man die twaalf jaar in de fictieve stad Orfaleze heeft gewoond, staat op het punt om terug te keren naar zijn geboorteland. Maar voordat hij vertrekt, willen kinderen (in het oorspronkelijke boek zijn dat volwassenen) nog van alles aan hem vragen. De antwoorden die Almustafa geeft, dagen jonge lezers uit om over belangrijke levensvragen na te denken. Dat nadenken kunnen ze in hun eentje doen, maar ook samen, thuis of op school. Er samen over praten is al helemaal mooi. Je kunt daar veel van leren – over jezelf, over anderen, over de wereld.

Ouders en leerkrachten kunnen het boek als ingang gebruiken om met kinderen in gesprek te gaan. Daarnaast is deze bewerking heel geschikt voor volwassenen die het oorspronkelijke werk via deze toegankelijke versie (beter) willen leren kennen. De gelauwerde illustratrice Pyhai heeft de tekst voorzien van tijdloze illustraties vol symboliek en magie.

Waarom wil ik soms juist dingen doen die niet mogen? Hoeveel geld moet je weggeven als je rijk bent? Kun je ook bidden als je niet in een god gelooft? Waarom is het zo moeilijk om de hele tijd gelukkig te zijn?

NRC schrijft:
“Tiny Fisscher, die al eerder klassieke werken hertaalde, zoals Sindbad, Romeo en Julia en Alleen op de wereld, verzorgde voor het eerst een versie die toegankelijker is voor kinderen. Dat doet ze in een opvallend soepele stijl.
Voor haar hertaling heeft Fisscher van de luisterende ouderen op de kade kinderen gemaakt, die vragen stellen aan Almustafa. Ze maakte bovendien een lopend verhaal van de losse lessen. Pyhai, die eerder de bijbel voor kinderen op rijm illustreerde, maar ook het Kinderboekenweekgeschenk Tiril en de toverdrank, voorzag deze uitgave van warme kleurpotloodtekeningen, veelal in geel en lichtbruin of zachtblauw die de uitnodigende en toch ook mystieke sfeer van het boek goed vangen. In haar illustraties zien we kinderen met open blik de wereld tegemoet treden.

De kinderen stellen Almustafa vragen, de wijze man geeft antwoord. Die vorm biedt een heldere structuur. Fisscher maakt gebruik van haar eigen beeldspraak in eenvoudige zinnen – het huwelijk noemt zij bijvoorbeeld ‘nestje bouwen’. Het verhaal leest door al deze ingrepen opvallend makkelijk. Toch dringt de vraag zich op: waar eindigen de woorden van Gibran en beginnen die van Tiny Fisscher, als er zo vrijelijk is afgeweken van het origineel in vorm en taal? Gelukkig blijft de originele uitnodiging om na te denken over belangrijke vragen intact. Ook in deze bewerking voor kinderen nodigt De profeet de lezers nadrukkelijk uit om zelf na te denken. Het neemt kinderen diep serieus in al hun vragen. Vragen als: hoeveel geld moet je weggeven als je rijk bent? Kun je ook bidden als je niet in een god gelooft? En mogen grote mensen de baas spelen over kinderen?

Zo legt Almustafa in Fisschers versie uit aan de kinderen op de kade: ‘Ouders praten vaak over “mijn kinderen”, maar kinderen zijn niet van hen, die zijn van zichzelf. Jullie komen wel úit je ouders, maar jullie zijn niet hun bezit. En jullie wonen wel bij je ouders, maar jullie moeten evengoed de kans krijgen om zelfstandig te worden.’ Een mooie les om mee te nemen en door te geven, en in essentie geheel trouw aan de oorspronkelijke versie. De bewerking van Fisscher is nog steeds een boek dat je hoofdstukje per hoofdstukje leest en waarover je met elkaar kunt discussiëren en filosoferen: daarin vinden we het origineel terug. Dat dat discussiëren en filosoferen nu ook met kinderen kan, is niet anders dan waardevol te noemen.”

Trouw schrijft:
“Fisscher weet wat ze doet, haar schrijfstijl is prettig. Ze vult Gibran aan waar nodig, zonder dat het gekunsteld overkomt. De beeldtaal is zorgvuldig gekozen: simpel, maar geheel in de geest van Gibran. De tekeningen van illustrator Pyhai zijn fijnzinnig. Een grappig element in het verhaal vormen de volwassenen, die af en toe afkeurend mompelen en kreunen als de profeet hun autoriteit ondergraaft. Bijvoorbeeld als Almustafa zegt dat een jongetje dat iemand heeft gepest en daar spijt van heeft, niet langer gestraft hoeft te worden.”

Leesbevordering in de klas schrijft:
“Hoewel het boek nu goed te begrijpen is voor kinderen, is het zeker niet kinderachtig. Hier heb je als volwassene ook wat aan! Tiny Fisscher maakt net als in het origineel veel gebruik van metaforen (maar dan wel iets eenvoudigere). Heel mooi!”

Mitsy Sleurs (Leesbeesten – Instagram) schrijft:
In de jaren ‘90 kocht ik ‘De profeet’ in het Engels. Ik herinner me dat het indruk op me gemaakt had. Toen zag ik dat Samsara books een versie verteld voor kinderen uitgebracht had en vond ik het hoog tijd om deze te lezen. Ik was erg benieuwd naar de hertaling door Tiny Fisscher, maar omdat ik het boek enkel nog maar in het Engels las, besloot ik om de Nederlandstalige versie naast die van de hertaling te leggen en simultaan te lezen. En werkelijk waar, de hertaling is fenomenaal! De metaforen van Gibran zijn niet altijd eenvoudig maar de in- en aanvulling van Tiny is subliem. De illustraties van Pyhai maken van dit boek een echt pareltje.
Als je fan bent van de originele versie, lees dan zeker ook deze, want de inzichten zijn werkelijk immens mooi hertaald.
Dit boek hoort overigens in de boekhandel naast de originele versie te staan, want het zijn de volwassenen die kinderen met dit boek kunnen/moeten laten kennismaken.

Het Boekenrijk schrijft:
De profeet is een klassiek meesterwerk dat in 1923 verscheen en tot op vandaag een bestseller is.  Het boek werd nu voor het eerst herwerkt zodat de verhalen ook op kindermaat verteld kunnen worden.  Tiny Fisscher slaagt erin om in een mooie, maar duidelijke taal, de diepgang van de verhalen te behouden.  Samen met de warme illustraties van Pyhai, waan je je zo in het Midden-Oosten aan het begin van de vorige eeuw.

In deze verhalen probeert Almustafa, een wijze man, antwoorden te geven op diepgaande levensvragen van kinderen.  Hoe maak je juiste keuzes, wat is liefde, hoeveel moet je weggeven als je rijk bent?  Samen met Almustafa gaan kinderen op zoek naar antwoorden en ontdekken ze dat op sommige vragen niet zomaar een antwoord bestaat.  Het biedt kansen om je blik op de wereld te verruimen en om bij te leren over jezelf of de ander.  Een rijk boek dat aanzet tot nadenken en reflecteren en erg waardevol is als basis voor diepe gesprekken. 

Denkkaravaan schrijft:
“Dit boek is meer dan een verzameling wijze lessen. Fisscher heeft ook veel aandacht voor de omgeving (een zeearend die komt overvliegen, matrozen die in de weer zijn met scheepstrossen, zeewater dat tegen de kade klotst) en daardoor wordt het een verhaal met personages die een gezicht krijgen, ergens op een plek die je fantasie aan het werk zet.”

“Een liefdevol, poëtisch boek dat met prachtige beeldspraak kinderen en volwassenen aan het denken zet over het mysterie dat het leven is. Een cadeauboek om te koesteren.”

Bazarow schrijft:
“Door deze uitstekende vertaling op zijn niveau toegesneden, krijgt de jongen meer informatie. Tot hij (en de volwassen toehoorders in één moeite door) doorkrijgt dat ‘geven’ iets is dat uit je hart moet komen, wil het waarde hebben. En dat is maar één prachtige uitleg van de busladingen wijsheid in dit terecht iconische boek.”

Op Hebban staat:
“Ook voor volwassenen op het nachtkastje een fijn boek. Voor het slapengaan een vraag van Almustafa twee keer lezen en dan vredig in slaap vallen en dromen over de betekenis.”

Het boek kopen

Wil je het boek kopen en heb je geen boekwinkel in de buurt? Bijna alle boekwinkels hebben ook een webshop en leveren meteen de volgende dag!